spedritziàu , pps, agt, nm: isperditziau*, sperdiciau, sperdissiau Definitzione de spedritziai; chi o chie distruet is benes, sa cosa, dha perdimentat chentza importu, chentza bisóngiu Sinònimos e contràrios ibbaidore, ispennijolu, istrubberi, istruibbenes, sperdicieri, stragioni | ctr. aorradori, arreguadori, arrisparmiosu 2. furiat una fémina tropu spedritziada: dhi praxiat a comporai totu su chi dhi beniat a conca ◊ àteru dinai puru bollis, sperdiciau! ◊ ses papendu e bufendu a travessu cun is amigus, spedritziau! Tradutziones Frantzesu gaspilleur Ingresu spendthrift Ispagnolu despilfarrador Italianu scialacquatóre Tedescu Verschwender.

«« Torra a chircare