sparadòri , nm: isparadore* Definitzione chie isparat; cane de fosile, parte de un'arma chi si tirat cun su pódhighe e faet iscúdere su martedhu a sa càrriga; genia de fosiledhu, cannedhu de samucu imboidau po isparare ballas de ortigu Sinònimos e contràrios grillete / ischirtzarolu 2. su sparadori fait andai de puntu sa scupeta 3. cun linna de sambucu si fait su sparadori.
