scàba , nf: iscaba*, scala Definitzione genia de aparatu chi serbit po artzare e calare in pagu tretu, fatu a iscalinas o a travedhas (pedarzos) totu paríviles; logu de monte inue si podet passare de un'ala a s'àtera / s. a caragolu = tundha, chi portat is iscalinas a inghíriu de unu pilastru; s. a pei = iscalita fata in duas partes (una cun iscalinas, s'àtera chentza) a manera de si rèzere chentza l'arrumbare, abberta in fundhu; s. de gatu = iscala de fune Frases est cumenti a unu tzurpu chi iat agatau una scala de carru Sambenados e Provèrbios smb: Scala, Scalas.

«« Torra a chircare