pòrci , nm: pórciu,
pórtziu,
portzu,
proci,
próciu Definitzione
in domos e mescamente palàtzios a cara a s'orruga, tretu ororu ammontau a bòveda (de su fràigu etotu), a bortas cun arcos e colonnas, ma apertu ananti de pòdere passare totus: portzu si narat fintzes a sa pontica inter duas domos de un'orruga (a/c.: in DES 297, sa forma pòrci, pròci benit de s'ispagnolu porche e arresurtat cun sa /ò/ aperta; sa forma pórciu, pórtzu, próciu benit de su catalanu porxu e arresurtat cun sa /ó/ serrada)
Sinònimos e contràrios
pólticu,
poltigale,
porciada
Frases
fia isconchiendi sétziu in s'eca de su pórciu ◊ in is ofellerias asuta de is prócius emu biu liconerias chi mi faiant su tziritziri ◊ po pesai a susu tocat a passai in d-unu próciu iscuriosu ◊ totus si poniant in su portzu de Salomone ◊ in dainnantis de su témpiu bi aviat unu pórtziu longu
Terminologia iscientìfica
dmo
Ètimu
spn., ctl.
porxu
Tradutziones
Frantzesu
portique
Ingresu
portico
Ispagnolu
pórtico,
porche
Italianu
pòrtico
Tedescu
Portikus,
Laubengang.
