nàcara , nf Definitzione
genia de animale de mare, fatu a duas perras mannas e ladas de corra (matzigonis), largas a una parte e a punta a s'àtera, chi si aperint (a bisura de cotza ma lada meda): si narat nàcara a su papu e a sa corra; genia de pèrela, birilledha tundha de matipèrela ch'impreant a fàere cannacas (nau fintzes in cobertantza in su sensu de pagu cosa, unu foedhu solu)/ pilu de nàcara = genia de pilu, filu, o seda de sa nàcara, sera de mari, bonu po tessíngiu, itl. bisso
Sinònimos e contràrios
matzigoni
/
nàcula
2.
no nche li colabat nàcara de sa missa chi fit nandhe su pride ◊ balentia chi geo isto die die giocànnemi a nàcaras!…
Terminologia iscientìfica
crx, Pinna nobilis
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
nacre,
pinne marine
Ingresu
nacre
Ispagnolu
nacra
Italianu
nàcchera,
pinna marina
Tedescu
Perlmuschel,
Perlmutter,
Perlmutt.
nàcara 1 , nf Definitzione
prendhas chi is féminas si apicant a origas; genia de arracadas o figas chi essint in su tzugu, asuta, prus acanta a su gúturu, a crabas e brebès e abbarrant pendhendho coment'e duos lorinchinos
Sinònimos e contràrios
aricina,
arra,
arracada,
pendhulica
/
figas,
nabra,
naera,
nàidi
2.
medas crabas zughent sas nàcaras e fintzas carchi berbeghe
Terminologia iscientìfica
prd
Tradutziones
Frantzesu
barbe (zool.)
Ingresu
curb
Ispagnolu
pendiente,
barba
Italianu
barbazzale,
téttola
Tedescu
Ohrringe,
Lappen,
Ziegebart.