ispicàre , vrb: ispigai, ispigare, spigai Definitzione bogare o fàere s'ispiga (nau de erbas e laores); cricare e arregòllere (in terras angenas) ispiga e fintzes olia o àteru, de su chi abarrat coigiau in terra de un'incúngia apustis chi che dh'ant arregorta is meres Sinònimos e contràrios iscabidhai, iscabissare, ispighire / irrestujare Frases custu laore no bi at ispigadu ◊ s'erba a úrtimos de beranu est totu ispighendhe ◊ su labore est cumintzandhe a ispicare ◊ in veranu ispicant sos lavores, istojat su triozu fioriu 2. puzones s'isparghiant in sa terra messada a ispigare ◊ minnannu no perdoneit mai a sas puzones e ne a sas pòveras de ispigare a fura ◊ pustis collida s'olia, bi colat zente ispighendhe ca bi ndhe torrat a rúere ◊ dèu a piciochedhu seu andau a ispigai, a bodhí tomàtigas Sambenados e Provèrbios prb: chini no podit messai ispigat Ètimu ltn. spicare Tradutziones Frantzesu épier, monter en épi, glaner Ingresu to glean Ispagnolu to glean espigar Italianu spigare, spigolare Tedescu Ähren aussetzen, Ähren auflesen.

ispicàre 1 ispicài

«« Torra a chircare