ismentàre , vrb Definitzione prnl., prus che àteru, sbeliai, giare atentzione a su chi, in su mamentu, no si depet o importat prus pagu, nau fintzes in su sensu de incantare, istare ispantaos, no atuare Sinònimos e contràrios ilbiliare, isagherare / abberelare, incantai / desessire 2. bidendhe cudha giòvana gai bella si est ismentadu!

«« Torra a chircare