iscrobài, iscrobàre, iscrobàri , vrb: iscrobiai, iscropare, scrobai Definitzione istesiare s'unu de s'àteru duos o duas cosas chi funt o andhant sèmpere impare, a loba, o fintzes chi si funt gherradhosi; essire fora de pare po disacórdiu, iscórriu Sinònimos e contràrios igiúgnere, illobare, irmedhae, scongiuntai, sparigai, stagiai | ctr. acrobai, agiobare, allobae Frases nche ghiraiat su zuvu a s'istalla, l'iscropaiat e l'aproennaiat 2. iscrobare duos gherrendhe, iscrobare duos canes ◊ mi donat unu ciafarotu, ndi dhi torru set'otu e mancu mali si ant iscrobau! ◊ bidet chi cudhu cumpanzu che lu cónchinat a fàghere male, ma no b'iscrobat, no! ◊ cussus duus fiant cravendusí ma dhus ant iscrobiaus 3. fint a cumone ma no si l'intendhiant e ant iscrobadu ◊ custos duos aiant passatu sa pitzinnia paris e mai iscropaiat s'unu de s'àteru Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu dépareiller, séparer Ingresu to separate Ispagnolu desparejar, separar Italianu spaiare, separare, disgiùngere Tedescu vereinzeln, trennen, sondern.

«« Torra a chircare