isconcordàre , vrb: iscuncordai, iscuncordare, scuncodrai Definitzione segare s'acórdiu, sa cuncórdia; nau de su tempus, isconciare, cambiare de pròere o àteru de bentu o fritu Sinònimos e contràrios disconcordiare | ctr. cuncodrai Frases cun totus ses nendi ca seu mandroni, in domu non mi lassas mancu riposai: ocannu però depeus iscuncordai! 2. oi parit una dí de beranu, ma su tempus nci ponit pagu a torrai a iscuncordai! Ètimu srd.

«« Torra a chircare