irbarcàre , vrb: isbarcai, isbarcare, sbarcai Definitzione essire o bogare de sa barca a terra, nau prus che àteru po essire, calare o iscarrigare a terra de sa nave, de s'aeroplanu, a s'acabbada de unu viàgiu Sinònimos e contràrios | ctr. imbarcai Frases sos astronàutas nostros sunt irbarcaos a terra ◊ ita funt abetendi? immoi ge podiant isbarcai puru! Tradutziones Frantzesu débarquer Ingresu to land, to disembark, to put down Ispagnolu desembarcar Italianu sbarcare Tedescu ausschiffen.

«« Torra a chircare