indrucài, indrucàre , vrb: indruciai, indulcai, indulciai, indurcai, indurcare, indurciai, indurtzare, undrucai Definitzione fàere druche, prus druche; pònnere a pèrdere su marigosore, s'aspore, s'arridore o calecuna àtera calidade mala / i. linnàmini, su linu = pònnere a modhe su linnàmine, impojare su linu Sinònimos e contràrios addruchire, addulcare, ingruciai, immelai, indruchire, melai | ctr. ammarigosae, irranchidare Frases su gafè s'indurcat cun su túcaru ◊ sas frútoras sunt totus indurcandhe ◊ porta cussus drucis… ca s'indruciaus! ◊ po t'indruciai sa buca piga un'incuedhu de tzúcuru! 2. s'olia de cufetu trapada si ponet in abba a indurcare ◊ s'olia trapada s'indurcat in s'abba 3. in sa noti de billa s'indúlciat s'arregordu de una boxi, de unu nòmini ◊ Antoni como s'est indrucau fintzes in su foedhare Ètimu ltn. indulcare Tradutziones Frantzesu sucrer, adoucir Ingresu to sweeten Ispagnolu endulzar Italianu addolcire Tedescu süßen.

«« Torra a chircare