ibbírru , nm: ibirru, ilbirru, irbirru, isbirru, sbirru Definitzione genia de animaledhu, gatagreste o cane de serra, pagu prus mannu de s’annaemele o bíurru, a pilu in colore de castàngia, in colore de aràngiu in su gúturu e in petorras, coa longa e grussa, pilosa: unu tempus in Sardigna si ndhe agataiat medas e como ch'est belle e ispérdiu; papat sórighes, pigiones, bobbois, conillos: po sa lei est amparau po chi no si che isperdat Sinònimos e contràrios ansile, assíbile, bassili, birru, cassí, grassíbile, ischirru*, màrcia 3 Frases is pedhes de irbirru unu tempus fiant cricadas Terminologia iscientìfica anar, martes martes latinorum Tradutziones Frantzesu martre commune Ingresu pine marten Ispagnolu marta Italianu màrtora comune, m. sarda Tedescu Baummarder, Edelmarder.

ibbírru 1 , nm: ilbírriu, isbirru 1 Definitzione pillone de santa Crara, una genia de orrúndhine chentza peis bonos po camminare: a un’arratza dhi narant pantzaniedha, a un’àtera pantzabbianca Sinònimos e contràrios babbarotu, farzia Terminologia iscientìfica pzn, apus apus.

«« Torra a chircare