faltài, faltàre , vrb: afaltai, fartai, fartare Definitzione mancare, fàere farta, fàere a mancu, bènnere mancu cun neghe o curpa; fadhíresi, arregodare male Sinònimos e contràrios difaltare, mancai, mentire / fadhie, ifartire Frases no farto, como, de ch'essire a fora a leare fritu!…◊ no farto de bi andhare ca est urzente ◊ no fartes de fàghere cussa cosa, ca nos serbit! ◊ nos faltat su sole ◊ in domo noa no bi fartat nudha ◊ comente depo istare si bois mi faltades, lughe mia?! ◊ chi no usat arremédiu a su mali faltat a s'obbrigatzioni sua 2. ci as fartau, narant is cumannamentos, depes acusare ◊ a fartare mi l'imponet sa vida chi passo e perdonàdemi si bos apo fartadu, ma su veru lúmene meu est un'àteru! 3. si no farto, s'irrobbatóriu l'ant fatu oto a oe ◊ si no farto, custa tzita est cosa de pagare! Sambenados e Provèrbios prb: coltza sa domo chi bi faltat risu! Ètimu ctl., spn. Tradutziones Frantzesu manquer, déroger Ingresu to make a mistake, to derogate Ispagnolu faltar Italianu comméttere una mancanza, derogare Tedescu verfehlen, versäumen, abweichen.

«« Torra a chircare