druèba , nf Definitzione genia de mata manna (si ndhe agatat pagas) chi faet linna forte, bona, de òpera, e bogat unu frutighedhu tundhu (upm), de sa mannària de unu pirastedhu, totu sèmene, a apicones piticos de deghe o bíndhighi, bonu a papare candho est fatu (no bastat chi siat lómpiu: si est crefu, e ancora tostau, arreschet in su gúturu) Sinònimos e contràrios sorba, suerva*, supelva, supurva, trueba Terminologia iscientìfica mtr, lno, Sorbus domestica.

«« Torra a chircare