distérru , nm Definitzione su che bogare, leare e istesiare cun sa fortza a unu o fintzes gente meda de logu suo a logu istràngiu po chi no potzat fàere che in logu e cun gente chi connoschet, o su chi onestamente dhi aggradat o serbit, mescamente po no fàere umbra a su guvernu, o po dh'isfrutare: fintzes su logu de custu istare atesu; su èssere emigraos, in logu angenu po trebballu, po bisóngiu / segai su d. = lassare su logu ue unu che est disterradu Sinònimos e contràrios confinu, emigrassione, isterru Frases unu tempus su pópulu de Israeli fut in su disterru in Babbilónia ◊ cantas disamistades e disterros li sunt passados cue sut'a ojos! (P.Casu)◊ at a finire su disterru chi nos grusat sas dies de sa vida! (P.Mossa) 2. penso gai a sos fizos de Sardigna, in disterru e pelea in logu anzenu Ètimu ctl., spn. desterro Tradutziones Frantzesu exil, relégation Ingresu exile, political confinement Ispagnolu destierro Italianu esìlio, confino, deportazióne Tedescu Verbannung.

distérru 1 , nm Definitzione gisterru, gisterra, ma nau de logu cofudu meda comente si ndhe faet desesi in is montes comente dhos istuvonat s'abba Sinònimos e contràrios gruta, ispéntumu, isprefundhu Terminologia iscientìfica slg.

«« Torra a chircare