discaràdu , pps, agt, nm Definitzione
de discarare; chi o chie no sentit bregúngia, chi portat fàcia de sola
Sinònimos e contràrios
iscaratzadu
/
caricotu,
carietadu,
facesola,
iscaradu,
iscaressidu,
ispradidu,
malacara,
murribistu,
scundiu,
sfaciu
| ctr.
bergungiosu,
duritosu
Ètimu
spn.
Tradutziones
Frantzesu
effronté
Ingresu
impudent
Ispagnolu
descarado
Italianu
sfacciato
Tedescu
frech,
frecher Mensch,
Frechling.
