carésia , nf: cerésia, ceréssia, ceréxia, cherésia, cheréssia, ciarésia, ciaréxia, créssia Definitzione genia de mata chi faet manna meda (bona fintzes po linna de òpera) e bogat unu frutu (upm) tundhitu, de sa mannària de un’olia, a tenaghe longu, cabudàrgiu (primu frutu nou, in beranu), de colore orrúbiu craru o fintzes cotu / in su frutu si podet distínghere: s'apiconi o tenaxi, sa prupa, su pisu, su papu de su pisu Sinònimos e contràrios cariasa, ceràsia Frases funt artziaus a is ceréxias ◊ ingunis est totu prantau a ceréxias ◊ tenia un'àlvure de cherésia alta chi no arrivaia a ndhe godhire 2. ti avertu, isturru, de no tocai prus cerésia! ◊ labai, ceréxia druci, barata!…◊ in logu nostu feus sa festa de sa ceréxia ◊ acudu a ispibidai cuatru o cíncui cerésias candu de suncunas si truncat su cambu…◊ oe annaus totus ca n'ispicaus sa cheréssia dae sa mata Terminologia iscientìfica mtm, frt, Prunus cerasus Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu cerisier, cerise Ingresu cherry-tree, cherry Ispagnolu cerezo Italianu ciliègio, ciliègia Tedescu Kirschbaum, Kirsche.

«« Torra a chircare