carabbinéri , nm: carbineri, crabbineri Definitzione s'arma, sa fortza, genia de militare cun s'impreu de mantènnere o contivigiare s'órdine púbbricu; genia de bobboi orrúbiu e niedhu (pyrrhocoris apterus) chi paret comente bestiant is carabbineris una borta (apalas portat una genia de alas a fundu orrúbiu cun d-unu puntu niedhu in mesu, sa parte de sa coa niedha, coment'e unu triàngulu niedhu acanta a su tzugu, sa conchighedha niedha): a su matessi bobboi a logos dhi narant sa mama de su sole; in ccn. logu dhu narant a su parapunta / pisci c. = genia de piscigani; andharesiche, intraresiche a c.; fàghere una cosa, andhare si cheret Deus e sos carabbineris = manera de nàrrere pro significare chi de su chi cherimus fàghere no ndhe podimus èssere seguros deunudotu, ma chi daet fintzas s'idea de su podere chi ant tentu sos carabbineris (= sa zustíssia!) pro comente los at connotos sa zente Frases fit una fera de ómine bandhidendhe a sighisighi cun sos carabbineris ◊ prus isse negaiat e prus sos carabbineris s'alliaiant che canes arrajolidos ◊ deo no isco sos carabbineris in logu nostru prite est chi bi sunt! (P.Mereu)◊ li ant betadu sos carabbineris e fatu che l'ant collire a intro Terminologia iscientìfica prf, crp Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu carabinier Ingresu carabineer Ispagnolu carabinero Italianu carabinière Tedescu Karabiniere.

«« Torra a chircare