bertúde , nf: birtude, virtude* Definitzione capacidade manna e abbitúdine de fàere is cosas a dovere, bene, de lassare su male, su vítziu, e de fàere su bene, su giustu, fintzes candho no est fàcile Sinònimos e contràrios | ctr. vísciu.

«« Torra a chircare