arrepentiméntu , nm: repentimentu Definitzione su si arrepentire, genia de dispraxere chi si sentit po unu male fatu o po cosa chi no s'iat a bòllere prus Sinònimos e contràrios arrepentu, impudu, penetu Frases como chi est su filu ordidu a bois tocat a tèssere: mizi chi poi tet èssere tardu s'arrepentimentu! (F.I.Mannu) Ètimu srd.
