arrancòni , nm: arrenconi, arrinconi, rinconi Definitzione tretu apartau, cuau, mescamente tra duas alas de muru o àteru, nau de logu piticu (de domo) o fintzes mannu (de su sartu)/ s'a. de s'àliga = cugigone a ue si ammuntonat s'àliga Sinònimos e contràrios angrone, chizolu, chizone, coda 1, corroncone, crucuzone, cugigone, currungioni, furringoni Frases dh'at circada in dónnia arrenconi, sa muneda pérdia! ◊ de is Sardus connoscit fintzas is úrtimus arrenconis de su coru! ◊ sa buteghedha fiat in d-un'arrenconi ◊ est iscrucullendi in is arrinconis ◊ sa miniera est un'arrenconi iscuriosu Ètimu spn. rincón Tradutziones Frantzesu coin, recoin Ingresu corner Ispagnolu rincón Italianu àngolo, canto, cantùccio Tedescu Ecke, Winkel.

«« Torra a chircare