afróntu , nm Definitzione cosa chi si narat o chi si faet a disprétziu, a bregúngia de s'àteru, ofendhendho, ofesa manna fata a s'àteru ananti de gente; fintzes solu su parare coràgiu po fàere cosa difícile Sinònimos e contràrios afeu, afrenta, aggràbiu, aggrau, innóriu, inzenza Frases si mi traighet muzere mia non poto cuss'afrontu subbacare! (B.Longu) 2. cumportadi de ómine educau, poite si faes su male trassau ti fatzo afrontu mancari sia piciochedha! Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu affront Ingresu insult Ispagnolu afrenta Italianu affrónto Tedescu Schimpf.

«« Torra a chircare