abbilantzàre , vrb: bilantzare Definitzione assentare a manera de abbarrare firmu, de no orrúere o pèndhere a ccn. parte; fàere o nàrrere sentza de si nche betare tropu a una parte Frases abbilàntzati bene prima: s'istadera la zuches tue! ◊ no as a nàrrere chi est prenu de bíssios o chi candho favedhat no s'abbilantzat! Ètimu srd.
