assolàdu , pps, agt: assolau, assoliau 1 Definitzione de assolare; chi est o istat a solu, o fintzes atesu de sa bidha, de ue faet abbitu sa gente Sinònimos e contràrios abbandhadu, aoradu, assoloriau, bruguaxu, incheremidu, ischedhau, únigu | ctr. acumpanzadu Maneras de nàrrere csn: logu assoladu = solu, chi no bi faghet abbitu neune, atesu, ispérdidu, desertu; assoladu che fera = solu deretu, che fera in monte 2. ite castigu feu su vívere assoladu! (A.Dettori)◊ mannoi est assoladu in domo sua ◊ assolados che murones, cudhos boighedhos arestes petzi los teniant a soga ◊ assolada sentza amore, che fiore allizadu duras bia ◊ lugheschet sa luna in cussorzas assoladas chen'amas Tradutziones Frantzesu solitaire Ingresu alone Ispagnolu solitario Italianu solitàrio, sperduto Tedescu isoliert, abgelegen.

«« Torra a chircare