istrúntzu , agt, nm: struntzu, ustrunzu Definitzione trotzu, orrugu de merda; persona de dispretziare, macacu, nau prus che àteru cun tzacu Sinònimos e contràrios cioco, contàciu, enzosu / babbalocu, gingiorre, scimpri, strontoni, tolondro, tontu / ischifosu Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu individu méprisable Ingresu turd Ispagnolu trozo de mierda, cabrón Italianu strónzo, persóna spregévole Tedescu erbärmlicher Kerl.

«« Torra a chircare