cufesciòne , nf: (cu-fe-sci-o-ne) cufessione, cunfessione, cunfessioni Definitzione su nàrrere o atrogare is cosas, nau mescamente de su male o de is pecaos chi unu at fatu, de is pecos chi tenet e fartas chi at fatu 2. cantu cosas nci bolit a fai una bona cunfessioni? Terminologia iscientìfica prdc Tradutziones Frantzesu aveu, confession Ingresu confession Ispagnolu confesión Italianu confessióne Tedescu Beichten.

cufessàre , vrb: cunfessae, cunfessai, cunfessare Definitzione su nàrrere o atrogare is cosas, nau mescamente de su male o de is pecaos chi unu at fatu e de is pecos chi tenet e fartas chi at fatu (si manígiat meda in forma prnl.); nau de is preides, su ascurtare e foedhare a unu chi dhi narat totu su chi dhi paret de dèpere nàrrere po dhi giare su sacramentu de su perdonu Sinònimos e contràrios addulgare, ammítere, atorgare, avriare 1 | ctr. dennegai, necare Frases de totu su chi as nadu mezus cunfessadindhe!◊ ita seis, cunfessendi, chi fuedhais aici? ◊ candho dhos ant tentos ant cufessau de che àere furau sa cosa ◊ no m'istes cua cua: cunfessa sa veridade! ◊ cufessadu ti ses? Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu avouer, se reconnaître Ingresu to confess Ispagnolu confesar Italianu confessare Tedescu beichten.

«« Torra a chircare