túrra 1 , nf: turre,
turri Definitzione
fràigu artu artu e minore de istérria, mescamente in is crésias, ue, in punta, si apicant is campanas, ma fintzes òpera fata in forte, sèmpere arta meda, po difesa; in d-una mata, su sirione o cambu de mesu, su piús forte e piús artu; pl. is pedras orrúbias e birdes de sa zódia (prendha)/ mannu che sa turre de portu = mannu meda
Sinònimos e contràrios
campanibi
Frases
sa créjia est fata chin turre e campanas ◊ cantos intràcanos, rotedhas e pesos àrtziant e achirrant in su rellotzu de sa turre! ◊ sos macos, in Babbele ant fatu una turra zigante ◊ in Castedhu de susu dhoi funt is turris totu a ingíriu, in Aristanis sa turri de Marianu in centru
Sambenados e Provèrbios
smb:
Turra, Turri, Turris
Ètimu
ltn.
turre(m)
Tradutziones
Frantzesu
tour
Ingresu
tower
Ispagnolu
torre
Italianu
tórre
Tedescu
Turm.
