sónu , nm Definitzione
css. fenómenu chi naschit comente tremet calecuna cosa pruschetotu istirada e tètera e chi podet èssere arregortu cun s'oidu, cun is origas: si narat mescamente candho est armoniosu, deghile, de pràghere; est una de is formas de s'energia e si medit in décibel / min. sonichedhu
Sinònimos e contràrios
música
/
apeutu,
frúschiu,
ischimuzu,
istragada,
istragatzu,
istrepitzu,
moida,
súlbiu,
tzocu
Maneras de nàrrere
csn:
no s'intendit ni sonu ni tontonu = no si ndhe ischit nudha (de carchi cosa o chistione); sonare sas campanas a s. de mortu (a tocos pasados, istacados), a su fogu (a s'airada e afaiu); s. schinniu o mudu = tzacau, de cosa cannida, segada; is sonus (de canna) = zenia de sonajolu; intrare in s. una sonàgia = cuncordare su sonu chi depet fàghere unu sonazu
Frases
su sonu de dogni festa e dogni afidu, su sonu de totu, féminas e màscios in dillíriu ponet e iscàscios (F.Sechi)◊ za bos piaghent sos sonos, sempre a ràdio allutu!…
2.
trista sa domu chi no intendit sonu ◊ no mi seu pótzia cabai in sonnu de sa timoria: dogna sonu mi pariat tronu! ◊ cun su bistiri de seda passu e non fatzu sonu
Ètimu
ltn.
sonus
Tradutziones
Frantzesu
son
Ingresu
sound
Ispagnolu
sonido
Italianu
suòno
Tedescu
Schall.
