banàu , nm: baranu, benau, beranu, branu 1, veranu Definitzione una de is bàtoro istagiones, sa chi cumènciat su bintiunu de martzu e acabbat su binti de làmpadas (in s'emisfériu nord), pensau sèmpere coment'e su méngius tempus de s'annu; in cobertantza, gioventude Sinònimos e contràrios berania Maneras de nàrrere csn: est intrendhe, essindhe, su beranu = su beranu est benendi, andendisindi; beranu de abba, de fritu, de bentu, de sicore; beranu mannu = intradu de meda, in maju Frases s'acuardenti est bella in ierru e in istadi, atóngiu e benau ◊ oi est sa primu dí de banau ◊ fit in beranu, un'istaxone bella, ma in sos muros bei fit sa lana! 2. candho fist in sa menzus gioventura fis bella cantu est bellu su beranu (P.Sulis) Sambenados e Provèrbios prb: s'àinu si abbizat su beranu apustis chi est passau Terminologia iscientìfica tpc Ètimu ltn. *veranum Tradutziones Frantzesu printemps Ingresu spring Ispagnolu primavera Italianu primavèra Tedescu Frühling, Lenz.

«« Torra a chircare