tzòca 1 , nf: ciuca,
tzuca Definitzione
una genia de crucuriga longa, bona po istrégiu (tzuca de istrexu), a pònnere binu; nau in cobertantza, sa conca; arrespondhendho cun tzacu, po ifadu: tzuca! / tzuca marina o areste = corcoriga o lillu de àcua, genia de erba chi faet in s'abba (Nuphar lutea); tzuca marina bianca o areste = àtera genia de erba chi faet in s'abba (Nymphaea alba); àtera tzuca marina = genia de erba chi faet su cannàile chi assimbígiat a su cambu de sa curcuriga (Dioscorea comunis, o brodau coluvrinu, àxina de margiani, itl. tàmaro); tzuca tumbàriga = crucuriga tumbada, genia chi faet manna meda (Cucurbita maxima)/ mastru de tzuca marina = de cibudha, ciaputzu, un'improdheri
Sinònimos e contràrios
carabassa
/
conca
/
tzúcadha!
Frases
si as binu in tzuca anzena e tenes abbilidade, no trinches candho est piena! ◊ su cojúbiu est comente a bíbere dae sa tzuca: no s'ischit ite bi at ◊ at picatu sa sacheta cun pane, casu e una tzoca de abba
2.
paret gai abbangaladu ma costoit bonos sensos in sa tzuca ◊ sa musa tua ti at prenu sa tzuca de néula ◊ su sale ischeriadu de tzertas tzucas no mezorat su gustu de su sugetu (V.Mura)
3.
ohi, tzuca: no est gai!
Sambenados e Provèrbios
smb:
Zucca
Terminologia iscientìfica
rbzc, Lagenaria siceraria
Ètimu
itl.
Tradutziones
Frantzesu
courge
Ingresu
pumpkin
Ispagnolu
calabaza
Italianu
zucca
Tedescu
Kürbis.
