aconàre , vrb: conare Definitzione fàere a conos, a bómbitos, fàere a gana lègia de caciare Sinònimos e contràrios abbolotai, afastiai, agrungiai, ascamare, colloviare, contomiare, ilvilire, isbolotiare, iserare, istomacare, tolocare Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu dégoûter Ingresu to nauseate Ispagnolu dar náuseas, disgustar Italianu nauseare Tedescu anekeln.

ascamàre , vrb: oscomare Definitzione àere àscamu, grisu, ischifu, po calecuna cosa; pigare sa cosa o pigare a unu coment’e ascamosu, chi faet ischifu Sinònimos e contràrios aconare, afastiai, agrungiai, colloviare, ilvilire, iserare, istomacare, tolocare / ghelestiare, grisai 1, ischifare, ispucire | ctr. desizare 2. si fis tambedhadu dae su trambustu, ascamadu de viles afaristos, semper su cantu ti det dare gustu ◊ est totu ascamadu servendhe s'ammàniu de cudha lodhinosa Tradutziones Frantzesu dégoûter Ingresu to nauseate Ispagnolu nausear Italianu nauseare Tedescu ekeln.

aschiài, aschiàre , vrb Definitzione àere àscamu Sinònimos e contràrios abborrèschere, afeai, ghelestiare, grisai 1, ischifare, tolocare Ètimu spn. asquear Tradutziones Frantzesu éprouver du dégoût Ingresu to loathe Ispagnolu asquear Italianu nauseare, avére schifo Tedescu anekeln.

colloviàre , vrb: colobiare, coloviae, coloviare, colovriare, colubriare Definitzione provare o fàere provare una gana coment'e de caciare, de arrefudare cosas chi no praghent o no praghent prus: coloviae si narat in su sensu de prènnere, ocupare, pigare logu; a logos, fintzes fàere a titias de fritu, intrulliare, pònnere prenetu o pentzamentu Sinònimos e contràrios aconare, afastiai, agrungiai, ascamare, calaviare, colochiare, contomiare, ilvilire, isbolotiare, iserare, istomacare, tolocare Frases beni a giogare cun megus: proite ti cheres coloviare istudiendhe? ◊ fint coloviados de su recatu malu a digilire ◊ fit istracu de su istare solu, coloviadu de su mundhu ◊ tue ses colubriau de su chi nche as ghetau a corpus! Tradutziones Frantzesu dégoûter Ingresu to nauseate Ispagnolu repugnar, marear Italianu nauseare Tedescu ekeln.

ilvilíre , vrb: irvilire, isvilire, ivilire Definitzione fàere a gana lègia, orròschere, fàere naschire arrefudu Sinònimos e contràrios abbolotai, aconare, afastiai, agrungiai, ascamare, colloviare, dirgustare, isbolotiare, iserare, istomacare, spreai, tolocare / ifadare, istufare Frases daghi si est atatu e isvilidu ti at bogadu sa fune a t'isbrocare (A.D.Migheli)◊ candho m'irvilo de istare fora mi recuo ◊ istat intro intanadu che colora e no s'irvilit de su tantu sere ◊ nara impresse, chi cun sa ciarra tua ti apo irvilidu! 2. ch'est intro de s'ostera bufendhe dai oltaedie, solu, nemos lu càlculat e finas sa butighinaja ndh'est isvilida de li nàrrere a si moderare ◊ nde so isvilidu de fàghere semper su púpulu 3. custa fit una purga solu a l'intèndhere, ca ilviliat a chie sisiat! Sambenados e Provèrbios prb: màndhigu continu, màndhigu isvilidu Ètimu itl. svilire Tradutziones Frantzesu dégoûter, fatiguer, se lasser Ingresu to make sick, to bore, to be bored Ispagnolu repugnar, aburrirse Italianu nauseare, stuccare, annoiarsi Tedescu anekeln, sich langweilen, belästigen.

«« Torra a chircare