trebiàli , nm, agt: trepejale, tribbiali, trobeale, trobiabi, tropeale, tropearzu, tropejale, trubiali Definitzione ufradura a cambúcios a fortza de portare trobeas; maladia a peis chi faet andhare is animales a tzopu e pèrdere is unghedhas; gente de trobeas o chi ponet trobeas, de trassas malas, dannàrgiu, malu, falsu, de no si ndhe pòdere fidare ca istat cuncordandho calecuna cosa a dannu de s'àteru Sinònimos e contràrios catanzu, farabbutu, lacasinarju, sacajale, tascaresu, traitore, trobearzu, truntzedheri 2. sos porcos moriant de tropeale, de nodisu, de pigota, de bucamala, de fogale 3. issu est unu trebiali malu ◊ cussu tropejale de Musolinu nos at cambiatu sos lúmenes ◊ fit unu trepejale e imbolicosu ◊ trepejales, si no fint donatos de oro e de prata nche bortaiant sa cara ◊ su marissallu e su brigadieri aiant istigadu e porrogadu, ma onzi cosa andheit a favore de sos trobeales e los lasseint andhare ◊ su papàile dat s'imméntrigu, nostru trobeale Terminologia iscientìfica mld, ntl Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu celui qui porte atteinte (à) Ingresu snarer, tempting Ispagnolu maquinador Italianu insidiatóre Tedescu Nachsteller.

trobeàrzu , agt Definitzione persona mala chi no faet a si ndhe fidare Sinònimos e contràrios trebiali Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu celui qui porte atteinte (à) Ingresu tempting, tempter Ispagnolu persona mala, de poco fiar Italianu insidiatóre Tedescu Nachsteller.

«« Torra a chircare