carrúbba 1 , nf Definitzione genia de mata manna e su frutu (upm) chi faet, una tega (bona a papare) longa e lada, birde porrale innanti, in colore de castàngia candho est fata, a granighedhos piticos; nau puru de chie est arrestigu, de malugoro / c. ispinosa = acàssia Sinònimos e contràrios silibba, silícua / aggantzadu, assuriu, ingurdone, limidu, susuncu Maneras de nàrrere csn: leare carrubba = pigai una surra, banzu; ghetai is carrubbas a unu = incurpare, betare sas curpas a unu chi no ndhe tenet neghe Frases fàmini a rasenti fait circai su pisu de sa carrubba a luxi de muntzioni ◊ sa carrubba fait sa corra ciata a usu de fasolu Terminologia iscientìfica mtm, Ceratonia siliqua Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu caroubier, caroube Ingresu carob Ispagnolu algarrobo Italianu carrubo, carruba Tedescu Johannisbrotbaum.

«« Torra a chircare