caràsu , nm, agt Definitzione sa carena chentza prupa, ossos solu, s'ossamenta (su c. de sa foza = sa nerviadura); chi o chie portat sa pedhe imbodhigada a s'ossu de cantu est làngiu, romasu cadidu / c. in pudrigadura = pudrighendhe, irfaghíndhesi Sinònimos e contràrios calavre, carúmene, iscarenu, ossamentu / afésiu, assúspidu, bistratu, mabagrabiu, marriu, scalarxiu, scariatzu, surgiu 1 Frases totu apo dadu de s'èssere meu su pagu chi podia e como nudos sullevo a su chelu sos restos ossudos, sicos, de su carasu ancora reu (Grolle) 2. fémina, ómine, animale carasu ◊ est bella e ruja ma unu cras che at a pònnere in sa losa sa peta carasa ◊ custos boes sunt carasos ◊ no che podiat leare cussu carasu de su babbu, sa morte, chi che at leadu su fizu pisedhu?!… 3. fatendhe unu bolu de oto metres, est restadu isterrujadu che unu carasu, atambainadu e a ojos imbidrados Terminologia iscientìfica crn Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu cadavre, squelette Ingresu corpse, skeleton Ispagnolu cadáver, esqueleto Italianu cadàvere, schèletro Tedescu Leichnam, Skelett.

«« Torra a chircare