ischíu 2 , nm: ischivu 1, isciu, iscivu, scivu* Definitzione genia de istrégiu, de linna o de terra, a pònnere cosa (impastare sa farra); segundhu su logu, su brasciolu a crocare su pipiu Sinònimos e contràrios cartina, cóncula, cunculina, ischivedha, tavania, tina Frases fiat una fémina cumpensada dae su profeta apenas arriviu pustis d'àere s'oferta ripagada aumentandhe sa farra in s'ischiu ◊ bi teniat una moitzola e unu isciu 2. pro drommire su pitzinnu abbarrai oras intreas tunchiandhe afaca a s'ischiu Terminologia iscientìfica stz Ètimu ltn. scyphus Tradutziones Frantzesu récipient en terre cuite, baquet Ingresu vat Ispagnolu artesa Italianu bacino di terracòtta, mastèllo Tedescu Tongefäß, Bottich.

«« Torra a chircare