beltimènta , nf, nm: bestimenta, bestimentu, bistimenta, bistimentu, estimentu, vestimenta Definitzione orrobba sestada e cosia adata, a misura, a pònnere in dossu, bestires, totu su chi serbit a bestire a unu Sinònimos e contràrios bestiàriu, bestignu, pignos Maneras de nàrrere csn: b. de muda = beste noa, bona, fine; bistimentu de dónnia dí = b. de pònnere a fitianu; b. de suta (o de fundhu), de subra, de fémina, de ómine; sa b. si podet sestare, ifretzire, proare, cosire, prantzare, samunare, iscosire, tapulare Frases bistimentas e butinus si ndi agatat a fuliarura ◊ mi apo fatu una bestimenta a prou: m'istat bene una meraviza! ◊ ponidí su bestimentu prus bellu chi tenis, de sa camisa a is crapitas! ◊ custa bistimenta ti fait sa personi lègia: no ti dexit ◊ su bistimentu de is erricos s'ischerat ca tenent prus càmbios Ètimu ltn. vestimenta Tradutziones Frantzesu habillement, vêtement Ingresu clothes, garment Ispagnolu vestuario, ropa Italianu vestiàrio, induménto, abbigliaménto Tedescu Kleidung, Kleidungsstücke (Pl.).

«« Torra a chircare