carrúca , nf: carruga Definitzione genia de tragu po carrare cosa; su cricu artu chi si ponet a unu carru, su carru etotu aprontau po fàere su seidóngiu a costas artas de cosa intéssia, o fintzes própriu custas costas e fintzes su tanti de laore chi càrrigat; in cobertantza, sa camba, mescamente cantu prus apresu a su pei (carrone); su lumbu e fintzes su dolore a is lumbos Sinònimos e contràrios carrubba, carrúgia, chedratzu, tragu / siàtica Maneras de nàrrere csn: collire sas carrugas = remonire sos pes, sas ancas; carrughi toltu = chi portat is cambas trotas Frases po ndi sairai su trigu a su partoxu si usàt sa carruga, unu tempus ◊ sa carruca est male barriada ◊ a una carruca li poniant dae bíndhighi a trinta mànicas Terminologia iscientìfica msg Ètimu ltn. carruca Tradutziones Frantzesu traîneau Ingresu country cart Ispagnolu narria, rastra Italianu tréggia Tedescu Schlitten.

tragadòlza , nf: tragadorza, tragadroxa, tragadroxu Definitzione crispione, nae manna e arrasposa prus che àteru de ogiastu de passare in sa terra arada po carragiare su sèmene, o fintzes po ingòllere cosa, càrrigu a tragu (e fintzes fata de ferru grussu); pedra manna longa chi si tragat in s'argiola po pistare su laore treulandho Sinònimos e contràrios tragu 1, traxu 2. su sede in s'arzola faet mullones mannos e sas tragadorzas in comintzu tródhulant che code in oru de mare Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu traîneau Ingresu sledge Ispagnolu narria, rastra Italianu tréggia Tedescu Schlitten.

«« Torra a chircare