iscòba , nf: iscopa,
iscova,
scova Definitzione
genia de aina chi s'intrat in punta de unu bàculu, totu a fròngias cracas e fines po mundhare àliga passandhodha in terra a frigadura; sa carena, su chi abbarrat de unu gurdone de àghina apustis bodhiu su pibione; in su giogu a cartas, genia de bínchia chi si faet pinnigandhondhe totu is cartas chi funt in terra; a logos iscopa est una tupighedha bona po meighina, sa Ephedra nebrodensis)/ crezes de iscoba: de risu (lada), de parma (tundha), de castannarju, de matricúsia (pro arga de fora de domo); Bernardu mi at bistu, iscovas de forru = si narat de su tramposu chi no pagat o no torrat su chi depet; min. iscovighedha
Sinònimos e contràrios
iscóbulu
Frases
at a tocai a giai una passada de iscova innòi puru ◊ tratant s'iscoba pro mundhare sas alzolas
Ètimu
ltn.
scopa
Tradutziones
Frantzesu
balai
Ingresu
broom
Ispagnolu
escoba
Italianu
scópa
Tedescu
Besen.
iscóbulu , nm: iscópulu,
iscóvulu Definitzione
iscova de domo, aina de pramma o de àtera cosa finevine acapiada a matzu tundhu e intrada in d-unu fuste po mundhare o pinnigare àliga passandhodha a tragadura / sa parte de s'i. ue s'intrat su bàculu: tanaxi; su pl., iscóbulos, itl. saggina, calidade de Sorghum vulgare, genia de laore chi faet artu che a su moriscu (e dhi assimbígiat puru) ma cun su frore a iscoba, totu a chimas finedhedhas e longas ue faet su sèmene a meda, e bonu po fàere iscobas mannas ciatas a sa parte de mundhare; lassare a ccn. chin s'iscóbulu in mesu domo = in campu e in crachi (itl. piantare in asso)
Sinònimos e contràrios
iscoba
Frases
inoghe che cheret dadu una colada de iscóbulu a che collire s'arga ◊ fue in lestresa o ti bisestro a corpos de iscóbulu! ◊ dadhi una passadedha de iscóvulu po ne arregòllere sa lana! ◊ si intrat unu póveru ndhe lu vocant a corfos de iscópulu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
balai
Ingresu
broom
Ispagnolu
escoba
Italianu
scópa
Tedescu
Besen.