iscogliàre , vrb: iscolgiare, iscolzare, iscorgiai, iscorgiare, iscorjare, iscorzare, iscrogiare, iscroxai, scorgiai Definitzione bogare o tirare sa pedhe, su córgiu, a un'animale mortu, nau fintzes in cobertantza po isfrutare meda a ccn.; ispuligare frutos o àteru (morisca, patata, castàngia)/ iscolzare un'imbriaghera, una maladia = isturdire, irbentiare, bínchere una maladia Sinònimos e contràrios ispedhare / iscorgiolare, scogorgiare, spilloncai / passai, scexiai Frases su pastori fiat iscroxendi unu pegus mortu ◊ custa pàtria mischina si la sunt iscorzendhe che sacaju ◊ chini no iscít iscroxai istampat o fait taca a sa pedhi ◊ soi iscorgiandu patata po su pràngiu 2. cresciat sa miséria de chini si fut iscroxau po pagai is abbogaus ◊ sos batulinos cherent istitados ca sunt iscorzendhe sa mama! ◊ tocat a bos'iscidareis, cinono bos acabbat de iscorgiari! 3. sa muschera iscòrgiat, ma su gadhighinzu est malu a iscorgiare! 4. su pratu de ferrusmaltu est totu iscroxau Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu écorcher, dépouiller Ingresu to flay Ispagnolu despellejar, desollar Italianu scuoiare Tedescu häuten.

«« Torra a chircare