ifrégiu , nm: irfrégiu, irfréziu, irfrezu, isfrégiu Definitzione dannu, guastu chi si faet a cosa o gente de si pàrrere sèmpere, de abbarrare / fàghere o nàrrere una cosa a i. = pro abbirgonzare s’àteru, pro l’isputzire o fàghere isputzire Sinònimos e contràrios biseltru, bistràsciu, disastru, isémpiu, istrópiu, isvrembu / befa, bergúgna 2. aiant pensadu, pro isfrégiu, de lu covacare de dinari fintzas in su baule! ◊ po resístiri a s'isfrégiu de is santzionis iant ordinau s’arregorta de is anedhus de òru “per la patria”◊ cussa sedha a ifrégiu e ispantu dhi apichent in sa tumba in campusantu Tradutziones Frantzesu balafre Ingresu slash Ispagnolu chirlo, costurón (persona), raya (cosa) Italianu sfrègio Tedescu Schmarre.

«« Torra a chircare