sciài , vrb: (scià-i) sciàiri (scià-i-ri) sciari Definitzione su essire de pare de sa cosa de no abbarrare nudha intreu; fintzes su pèrdere o calare de un'istrégiu istampau / cong. 1ˆ p. sing. (chi dèu) sciatza; pps. sciatu; èssiri sciai sciai = colagola Sinònimos e contràrios ifàghere*, isciusciai, isconciare / sfai Frases calincuna dí si sciait su mundu ◊ gei fut un'ora a tzérrius, s'arratori, pariat ca si sciadiat su mundu! ◊ bosatras feis e sciadeis e dèu seu s'úrtimu a iscí is cosas ◊ est prus fàtzili chi si sciatzant su celu e sa terra prima chi arruat su prus piticu fuedhu de sa lei de Deus (Ev.) 2. sa màriga filia nci at sciatu totu s'àcua ◊ chi sa carrada sciait ndi perdeus su binu! ◊ s'àcua sciaiat de is tubbus istampaus ◊ custa miza est sciai sciai de meli! Tradutziones Frantzesu se désintégrer Ingresu to disintegrate Ispagnolu desintegrar Italianu disintegrarsi Tedescu zerfallen, sich zersetzen.

solivrinàre , vrb: assolovrinare, solovrinare, soluvrinare Definitzione fàere o torrare cosa tostada a brodu, a lícuida, a fortza de fogu o, segundhu, fintzes solu cun su caente (es. nie, butiru, chera); fàere a orrugos, guastare, pistare, pònnere a tréulu Sinònimos e contràrios ifàghere, iscagiae, sciolli, sòlbere, solobrare / arrogai, chimentare, fragassare 2. si càpitat un'àtera bia chi faghes cussa ti solóvrino sos ossos! ◊ su rú li at solovrinadu sa cara e iscorrioladu sos bestires Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu dissoudre, se désintégrer Ingresu to dissolve, to disintegrate Ispagnolu disolver, desintegrar Italianu dissòlvere, disintegrarsi Tedescu auflösen, sich zersetzen.

«« Torra a chircare