abbogài, abbogàre , vrb: abogai Definitzione fàere s'abbogau; nàrrere su chi unu tenet de nàrrere, nàrrere a boghe o fintzes solu fàere a bíere o arregordare in calecuna manera Sinònimos e contràrios aprontai 1, difèndhere, iscaressire 2. tenias it'e nàrrere e no ti ses abbogadu: andhe fatza sa chi as tentu!…◊ tue ses su primu chi ti ses abbogadu a ti dare su chi ti tocat ◊ aispeta ca in cue mi abbogo deo: Cussa est cosa chi no si faghet, ca no andhat bene! 3. po abogai sa durci cara tua istimada intregu su spédhiu in is alas de su bentu (E.Sanna) Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu objecter Ingresu to object, to come forward Ispagnolu abogar Italianu farsi avanti, obiettare Tedescu die Anwaltschaft ausüben, vertreten.

«« Torra a chircare