làbara , nf, nm: labra, làbura, làburu, lafra, lara, larba, larva, lau 1, làvara, lavra, lavru 1, làvura Definitzione s'intrada de sa buca, fata de duos oros grussos de carre - unu in pitzu e unu asuta - chi istringhendho o illargandho si serrant o si aperint: si narat fintzes pl. (laras de subra, laras de suta)/ min. larutza, labrixedha, lararedha, lavrita; genias de lavra: fines, grussas Sinònimos e contràrios bruncu, murru Maneras de nàrrere csn: laras de frebba, laras fresadas, calpidas = trapadas pro sa frebba; pònnere in laras una cosa = tastai; iscanzare de laras = iscarangiaisí a arriri; lavra de nodu = ala de roca Frases cussu no iscanzat labras, tristu che note ◊ custa genti mi onorat cun is làburas, ma su coru insoru est aillargu de mei! (Ev)◊ portat is laras asulas po su frius ◊ chi potat torrare cudhu risu lucorosu in custas larbas meas! ◊ dh'at basau afundendu is làvaras in sa purpa gevi ◊ porto is lavros assutos che ortigu 2. si los pompiabat a gúrpinu iscanzandhe de labras a unu risitu chi pariat de befe ◊ si ndi fiat andau chena de isciríngius de arrisu me is larbas ◊ no m'importat, no, chi mancu iscanzes de laras! (P.Mossa) 3. mancu in laras ndh'apo postu de cussos durches! ◊ at atzapatu su dinari suta de una lavra de nodu ◊ una corona est finas una làvara de perda, un'orroca manna Sambenados e Provèrbios smb: Lara, Lavra Terminologia iscientìfica crn Ètimu ltn. labrum Tradutziones Frantzesu lèvre Ingresu lip Ispagnolu labio Italianu labbro Tedescu Lippe.

«« Torra a chircare