rebbucài, rebbucàre , vrb: arrebbucai Definitzione pònnere un'istrégiu a buca a terra, conca a fundhu, afacare; furriare unu tretu de calecuna cosa coment'e a pinnigadura Sinònimos e contràrios covecare / abbucai Maneras de nàrrere csn: r. sa terra asuba de su sèmini = cuguzare su sèmene cun sa terra arada; r. su lentzoru asuba de sa coberta = furriare un'ala de su letolu (su tretu de sos cabidales) a subra de s'àtera cuguzura; r. unu tzàpulu in unu bestiri = cosire, betare unu tàpulu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu replier, retrousser Ingresu to tuck (up) Ispagnolu doblar Italianu rimboccare Tedescu auf den Kopf stellen, umschlagen.

«« Torra a chircare