díciu , nm: ditzu Definitzione genia de senténtzia, de lei o cumandhamentu chi sa gente ndhe at bogau de s'isperiéntzia de sa vida e chi arregodat coment'e régula de su fàere, de sa costuma e de sabiesa; genia de númene chi si ponet e si narat a unu po befa o fintzes carculandho calecuna calidade bona Sinònimos e contràrios provérbiu / impróveru, nomíngiu, paranúmene Frases is Sardus candu seus de gana bella e chistionaus de is malifatias nci esseus in dícius acutzus ◊ su díciu est bene fundhadu, paret setéscia divina! ◊ narat su ditzu: Cane e ratza ispinghet matzone; chie a s'assegus istat o perdet o achistat ◊ díciu antigu, bene postu! 2. cussu nòmini dhu tenit a díciu Ètimu spn. Tradutziones Frantzesu proverbe Ingresu proverb Ispagnolu dicho, proverbio, refrán Italianu provèrbio Tedescu Sprichwort, Spruch.

provérbiu , nm Definitzione genia de senténtzia, de lei o cumandhamentu chi sa gente ndhe at bogau de s'isperiéntzia de sa vida (generalizandho un'osservatzione chi credet sèmpere vàlida) e chi arregodat coment'e régula de cumportamentu e de sabiesa: est tantas bortas unu foedhare in cobertantza, curtzu e medas bortas fintzes mancante de calecuna parte de sa propositzione Sinònimos e contràrios díciu, nomíngiu Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu proverbe Ingresu proverb Ispagnolu refrán, proverbio Italianu provèrbio Tedescu Sprichwort.

«« Torra a chircare