marríu , agt Definitzione chi istat male de prupas, làngiu fintzes meda; nau de unu terrenu, chi est annigrinu o de pagu sustàntzia / èssiri m. in candela, che tzinniga = sicu che linna, romasu cadidu; marriu a fessu [afésiu]= totu pedhe e ossos Sinònimos e contràrios acarestiatu, afésiu, finigosu, lagnu, mabagrabiu, scalarxiu, scariatzu, surgiu 1, suspiu | ctr. rassu Frases de annomíngiu dhi nant "Fustigu" ca est marriu in candela ◊ portat sa faci marrida ma diaici marrida chi assimbillat prus a una coga chi no a genti de custu mundu ◊ est una tzia bècia bècia e marria marria 2. su piciochedhu fiat grogu che sa cera, non s'iscièt ita tenera e fut torrau marriu a fessu (A.Simbula) Ètimu spn. marrido Tradutziones Frantzesu pâle, émacié, hâve Ingresu wan Ispagnolu demacrado Italianu smunto Tedescu abgezehrt, abgemagert, mager.

«« Torra a chircare