arrinzàre , vrb Definitzione ammeletzare faendho a bíere is dentes comente faent unos cantu animales, prus che àteru, tzacurrare is dentes; si narat fintzes in su sensu de istare pranghe pranghe / arrinzendhe dentes = arrodendhe dentes; a. che cane in cadena; a. sas lavras, su murru = frungiri unu pagu is laus coment'e bolendi nàrriri cosa o a betu diferenti Sinònimos e contràrios arranzare 1, arraunzare, arringare, grujai, morrugnare, raganzare, ranzidare / poliare Frases ti chimentas cun àteros matzones: trassistu, arrinzas e faghes sa coa, ma oramai as pérdidu sa proa! (Piredda) 2. at arrinzau sas lavras a unu risighedhu Ètimu itl. rignare Tradutziones Frantzesu gronder, grincer des dents Ingresu to growl Ispagnolu gruñir Italianu ringhiare, digrignare Tedescu knurren, die Zähne fletschen.

«« Torra a chircare