cóinu , nm: cóniu, conu Definizione est sa fortza chi faet s'istògomo po caciare: si narat agiummai solu su pl. Sinonimi e contrari bómbitos, irbútida, prémidas, préntios Modi di dire csn: èssere a conos = a prentos de bómbitu; conos bagantes = irfortzu de bombitare ma chentza catzare nudha Frasi custa cosa pigat a cóinus fintzas a is prus sanus de istògomu! ◊ e búmbitus e agrónius e iscràmmius e isciarrocus e currúghinus e cónius ◊ peri a cónios, totus fachiant nessi finta de l'assazare ◊ sos ingurdones mànigant torra, si passant sos conos ◊ sa còglia frisca de nuche li at postu sos conos ◊ sorri tua est a cóinus e a dolori de conca ◊ dogna tanti mi benit cóinus! 2. fit una perca ue essiat unu conu de abba frisca e bundhante Etimo ltn. conare Traduzioni Francese haut-le cœur, sursaut Inglese regurgitation Spagnolo arcada, basca Italiano conato di vòmito, rigùrgito Tedesco Brechreiz.

«« Cerca di nuovo