túrra 1 , nf: turre, turri Definizione fràigu artu artu e minore de istérria, mescamente in is crésias, ue, in punta, si apicant is campanas, ma fintzes òpera fata in forte, sèmpere arta meda, po difesa; in d-una mata, su sirione o cambu de mesu, su piús forte e piús artu; pl. is pedras orrúbias e birdes de sa zódia (prendha)/ mannu che sa turre de portu = mannu meda Sinonimi e contrari campanibi Frasi sa créjia est fata chin turre e campanas ◊ cantos intràcanos, rotedhas e pesos àrtziant e achirrant in su rellotzu de sa turre! ◊ sos macos, in Babbele ant fatu una turra zigante ◊ in Castedhu de susu dhoi funt is turris totu a ingíriu, in Aristanis sa turri de Marianu in centru Cognomi e Proverbi smb: Turra, Turri, Turris Etimo ltn. turre(m) Traduzioni Francese tour Inglese tower Spagnolo torre Italiano tórre Tedesco Turm.

«« Cerca di nuovo