ordinaméntu , nm Definizione su ordinare, su pònnere in órdine segundhu calecuna régula; lei, arrégula, órdine istabbiliu (fintzes totu is leis cunsideradas totus impare coment'e organizatzione de un'istadu o àteru ente) Sinonimi e contrari cdh. uldinamentu Frasi s'ordinamentu alfabbéticu est unu de sos prus connotos 2. in cabidanni, segundhu sos ordinamentos de sos fogos, ammaniaiant un'andhàina de deghe metres de terra neta pro narvonare chene perígulu Traduzioni Francese ordonnance Inglese order (ing), code Spagnolo ordenamiento Italiano ordinaménto Tedesco Ordnung, Regelung.

«« Cerca di nuovo